optimusveterinaria.com

Liszajec to zakaźna infekcja skóry, która najczęściej występuje u niemowląt i dzieci. Infekcja ta charakteryzuje się pojawieniem się czerwonych plam i pęcherzy na skórze, zwłaszcza na twarzy, dłoniach i stopach.

Liszajec nie jest poważnym schorzeniem, ale bardzo łatwo jest rozprzestrzenić chorobę. Infekcja może wystąpić w zdrowej skórze (liszajec pierwotny) lub być spowodowana innym stanem (liszajec wtórny), takim jak wyprysk atopowy.

Objawy liszajec

Objawy liszajec nie pojawiają się natychmiast po zakażeniu pacjenta. Objawy są zwykle widoczne dopiero po 4-10 dniach od pierwszego kontaktu pacjenta z bakteriami. Pojawiające się objawy różnią się również w zależności od rodzaju doświadczanego liszajca. Oto objawy liszajca według typu:

liszajec skorupiaków

Liszajec skórny jest najczęstszym rodzajem liszajca u dzieci i jest bardziej zaraźliwy. Objawy liszajowatego strupu obejmują:

• Swędzące czerwone plamy wokół ust i nosa, ale nie są bolesne. Te łaty mogą stać się ranami, jeśli zostaną zadrapane.
• Skóra wokół rany ulega podrażnieniu.
• Powstawanie żółtobrązowych strupów wokół rany.
• Strupy pozostawiają czerwone ślady na skórze i mogą zniknąć bez śladu w ciągu kilku dni lub tygodni.

Liszajec pęcherzowy

Liszajec pęcherzowy jest poważniejszym rodzajem liszajca, z objawami takimi jak:

• Na ciele między szyją a talią, a także na rękach i nogach pojawiają się pęcherze wypełnione przezroczystym płynem.
• Pęcherze są bolesne, a skóra wokół nich swędzi.
• Pęcherze mogą pękać, rozprzestrzeniać się i powodować żółtawe strupy. Strupy znikną bez śladu po kilku dniach.

Czasami liszajowi pęcherzowemu towarzyszy również gorączka i pojawienie się grudek wokół szyi z powodu obrzęku węzłów chłonnych.

Kiedy iść do lekarza

Natychmiast skonsultuj się z pediatrą dziecka lub z dermatologiem, jeśli pojawią się wymienione powyżej objawy liszajca. Powinieneś być bardziej czujny, jeśli te objawy występują dłużej niż tydzień.

Konieczne jest natychmiastowe leczenie, ponieważ wczesne wykrycie i leczenie liszajca może zahamować lub zatrzymać rozprzestrzenianie się infekcji i przyspieszyć proces gojenia.

Przyczyny liszajec

Główną przyczyną liszajca jest infekcja bakteryjna. Bakterie mogą być przenoszone poprzez bezpośredni kontakt z pacjentami lub przez pośredników w postaci przedmiotów wcześniej używanych przez pacjentów, takich jak odzież czy ręczniki.

Ryzyko przeniesienia infekcji jest łatwiejsze, jeśli dana osoba ma otwartą ranę, taką jak zadrapanie, ugryzienie przez owada lub uraz spowodowany upadkiem. Rany te ułatwiają przedostawanie się bakterii do organizmu. Liszajec może również wynikać z innych chorób skóry, takich jak wyprysk atopowy lub świerzb.

Liszajec może wystąpić u każdego, ale częściej występuje u dzieci w wieku 2-5 lat. Dzieje się tak, ponieważ ich układ odpornościowy nie jest wystarczająco silny, aby zwalczać bakterie wywołujące infekcje.

Istnieje kilka innych czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju liszajca, a mianowicie:

• Cierpi na cukrzycę.
• Mają słaby układ odpornościowy, na przykład osoby z HIV/AIDS.
• Uprawianie sportów, które wymagają kontaktu „skóra do skóry” z innymi ludźmi, takich jak zapasy lub piłka nożna.
• Zamieszkaj w gęsto zaludnionym obszarze.

Diagnoza liszajca

Podczas wstępnego badania lekarz zapyta o objawy i sprawdzi, czy nie ma widocznych stanów lub oznak zakażonej skóry, takich jak pęcherze lub strupy.

Lekarz może zbadać próbkę płynu z nacięcia na skórze. Badanie to ma na celu wykrycie rodzaju bakterii wywołujących liszajec i ustalenie odpowiedniego leczenia.

W razie potrzeby lekarz pobierze i zbada próbkę tkanki skóry w laboratorium. Badanie to wykonuje się, jeśli podejrzewa się inne przyczyny poza liszajcem.

Leczenie liszajcu

Maści lub kremy z antybiotykiem, takie jak mupirocyna, stosuje się, gdy infekcja jest łagodna, dotyczy tylko jednego obszaru ciała i nie rozprzestrzeniła się zbyt szeroko. Przed nałożeniem kremu lub maści z antybiotykiem zaleca się nasączenie rany ciepłą wodą lub zastosowanie ciepłego kompresu w celu zmiękczenia strupka.

Jeśli stan liszajca nasila się i zaczyna rozprzestrzeniać się na inne części ciała, lekarz poda antybiotyki w postaci tabletek, takie jak: klindamycyna lub antybiotyki cefalosporynowe.

Tabletki z antybiotykiem podaje się również, jeśli kremy lub maści nie są już skuteczne w leczeniu liszajca. Nie należy przerywać przyjmowania leku bez zgody lekarza, nawet jeśli objawy uległy poprawie, aby infekcja nie powróciła.

Powikłania liszajowatego

Liszajec jest ogólnie nieszkodliwy. Jednak, jeśli nie jest odpowiednio leczony, liszaj może prowadzić do powikłań. Powikłania, które mogą wystąpić z powodu liszajca to:

• Cellulitis lub infekcja skóry i tkanki tłuszczowej.
• Łuszczyca kropelkowata to choroba skóry charakteryzująca się wysypką przypominającą kropelki wody.
• Szkarlatyna, czyli gorączka, której towarzyszy czerwona wysypka na całym ciele.
• Posocznica.
• Kłębuszkowe zapalenie nerek, czyli zapalenie nerek.
• SSSS (gronkowcowy zespół oparzonej skóry), która jest infekcją bakteryjną powodującą powstawanie pęcherzy na skórze przypominających oparzenie.

Zapobieganie liszajowicowi

Liszajec jest chorobą zakaźną. Najlepszym sposobem zapobiegania transmisji jest utrzymanie czystości i środowiska. Niektóre kroki, które można podjąć, to:

• Starannie myj ręce, zwłaszcza po zajęciach na świeżym powietrzu.
• Zakryj ranę, aby bakterie nie dostały się do organizmu.
• Przycinaj i zawsze utrzymuj paznokcie w czystości.
• Nie dotykaj ani nie drap rany, aby zmniejszyć ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji.
• Pranie odzieży lub czyszczenie używanych przedmiotów w celu usunięcia bakterii.
• Unikaj dzielenia się przyborami do jedzenia, ręcznikami lub ubraniami z osobami z liszajcem.
• Zmieniaj pościel, ręczniki lub ubrania, których pacjent używa codziennie, aż rana nie będzie już zakaźna.

Dzieciom cierpiącym na liszajec zdecydowanie odradza się wychodzenie z domu do czasu ustąpienia objawów. To działanie ma na celu ograniczenie interakcji z innymi dziećmi, co może zwiększać ryzyko transmisji.