optimusveterinaria.com

Mannitol lub mannitol czy płyny dożylneużywany do zmniejszyćciśnienie w mózgu (ciśnienie śródczaszkowe), ciśnienie w gałce ocznej (ciśnienie śródgałkowe)), oraz opuchlizna mózgu (obrzęk mózgu). Lek ten jest dostępny w postaci płynów dożylnych i powinien być podawany wyłącznie przez lekarza.

Mannitol należy do klasy osmotycznych leków moczopędnych, których działanie polega na zwiększeniu ilości płynu wydalanego przez nerki, przy jednoczesnym hamowaniu wchłaniania zwrotnego płynu przez nerki. Ten płyn dożylny jest również stosowany w celu zwiększenia ilości moczu u pacjentów ze skąpomoczem, u których nie wystąpiła trwała niewydolność nerek.

Znak towarowy mannitolu:Bazol M20, Napar M-20, Mannitol, Osmol, Otsu – Mannitol 20

Co to jest mannitol?

Środki ostrożności przed użyciem mannitolu

Mannitol należy stosować wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Oto rzeczy, na które należy zwrócić uwagę przed użyciem mannitolu:

• Poinformuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które masz. Mannitol nie powinien być stosowany przez pacjentów uczulonych na ten lek.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma lub miał chorobę nerek, obrzęk płuc, niewydolność serca, ciężkie odwodnienie, zaburzenia równowagi elektrolitowej, krwotok mózgowy lub niemożność oddawania moczu (bezmocz).
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę.
• Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu jakichkolwiek innych leków, w tym suplementów lub produktów ziołowych.
• Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli po zastosowaniu mannitolu wystąpi reakcja alergiczna na lek, poważne skutki uboczne lub przedawkowanie.

Dawkowanie i instrukcje użytkowania mannitolu

Wlew mannitolu będzie podawany przez lekarza lub lekarza pod nadzorem lekarza. Lekarz określi dawkę i czas trwania leczenia w zależności od wieku pacjenta, stanu i reakcji organizmu na lek.

Poniżej przedstawiono dawki mannitolu w oparciu o ich przeznaczenie:

Cel: Zmniejszenie ciśnienia wewnątrzczaszkowego, śródgałkowego lub obrzęk mózgu

• Dojrzały: 1,5–2 gramy/kg mc. Zabieg ten podaje się we wlewie dożylnym (dożylnie/IV) przez 30–60 minut.

Cel: Leczenie fazy skąpomoczu u pacjentów z niewydolnością nerek

• Dojrzały: 50–200 gramów podawanych w ciągu 24 godzin. Szybkość infuzji zostanie dostosowana do ilości moczu wydalanego na godzinę.
• Dzieci: 0,25–2 gramów/kg mc.

Jak używać Prawidłowo mannitol

Mannit do wstrzykiwań będzie podawany przez lekarza lub lekarza pod nadzorem lekarza. Płyn mannitolowy będzie wstrzykiwany do żyły (dożylnie / dożylnie) poprzez infuzję podawaną powoli przez co najmniej 30 minut.

Podczas leczenia mannitolem należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Lekarz będzie okresowo sprawdzał poziom elektrolitów, czynność nerek, czynność serca, aby zobaczyć skuteczność terapii.

Interakcje mannitolu z innymi lekami

Istnieje kilka interakcji, które mogą wystąpić, jeśli mannitol jest stosowany w połączeniu z innymi lekami, w tym:

• Zwiększone ryzyko zaburzeń czynności nerek w przypadku stosowania z cyklosporyną, antybiotykami aminoglikozydowymi lub Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak aspiryna lub naproksen
• Zwiększone ryzyko zaburzeń elektrolitowych w przypadku stosowania z digoksyną
• Zmniejszona skuteczność leków przeciwzakrzepowych
• Zwiększona skuteczność tubokuraryny i innych środków zwiotczających mięśnie

Skutki uboczne i niebezpieczeństwa związane z mannitolem

Istnieje kilka skutków ubocznych, które mogą wystąpić po zastosowaniu mannitolu, w tym:

• Gorączka, dreszcze, ból głowy, katar
• Częstsze oddawanie moczu
• Zawroty głowy lub niewyraźne widzenie
• Nudności lub wymioty

Skontaktuj się z lekarzem, jeśli powyższe działania niepożądane nie ustępują. Należy natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpi reakcja alergiczna na lek, która może się charakteryzować pojawieniem się swędzącej wysypki na skórze, obrzękiem powiek i ust lub trudnościami w oddychaniu.

Ponadto należy natychmiast zgłosić się do lekarza w przypadku wystąpienia poważniejszych działań niepożądanych, takich jak:

• Pojawiają się oznaki odwodnienia, takie jak pragnienie, suchość skóry, gorąca skóra lub rzadkie oddawanie moczu
• Objawy zaburzeń elektrolitowych, takie jak splątanie, wymioty, zaparcia, skurcze nóg, ból kości, nieregularne bicie serca, bóle mięśni lub osłabienie
• Opuchlizna stóp, dłoni i masy ciała dramatycznie wzrosły
• Ból, zasinienie, podrażnienie lub zmiany skórne w miejscu wstrzyknięcia
• Mało lub brak moczu
• Ból w klatce piersiowej lub szybkie tętno
• Ból głowy lub uczucie omdlenia
• Napad