optimusveterinaria.com

Chlorpromazyna to lek stosowany w leczeniu objawów psychozy w schizofrenii. Jest również stosowany w leczeniu choroby afektywnej dwubiegunowej, nudności i wymiotów oraz uporczywej czkawki.

Chlorpromazyna jest lekiem przeciwpsychotycznym typu fenotiazyny. Lek ten działa poprzez blokowanie receptorów dopaminy D2 w mózgu, co może łagodzić objawy psychozy. Lek ten pomoże osobom ze schizofrenią myśleć jaśniej, być spokojniejszymi i redukować halucynacje, dzięki czemu chorzy mogą wykonywać codzienne czynności.

Lek ten może również blokować receptory histaminowe H2 i muskarynowe M1, co może łagodzić uporczywe nudności, wymioty lub czkawkę.

Znak towarowy chloropromazyny: Cepezet 50, Chlorpromazyna HCL, Chlorpromazyna, Promactil

Co to jest chlorpromazyna?

Środki ostrożności przed użyciem chlorpromazyny

Chlorpromazyny nie należy stosować niedbale. Niektóre rzeczy do rozważenia przed użyciem chlorpromazyny to:

• Nie używaj chloropromazyny, jeśli jesteś uczulony na ten lek lub inne leki przeciwpsychotyczne fenotiazynowe, takie jak tiorydazyna i perfenazyna.
• Należy poinformować lekarza, jeśli masz lub miałeś chorobę Parkinsona, chorobę wątroby, jaskrę, chorobę nerek, drgawki, choroby serca, astmę, zaburzenia krwi, POChP, alkoholizm, guz chromochłonny, zaburzenia elektrolitowe lub powiększenie prostaty.
• Nie należy stosować chloropromazyny u pacjentów, u których występują objawy psychotyczne spowodowane otępieniem.
• Unikaj bezpośredniej ekspozycji na słońce, ponieważ ten lek może sprawić, że będziesz bardziej wrażliwy na światło słoneczne.
• Poinformuj swojego lekarza, że ​​jesteś leczony chlorpromazyną przed poddaniem się pewnym zabiegom medycznym lub zabiegom chirurgicznym.
• Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu jakichkolwiek innych leków, w tym leków ziołowych i suplementów.
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę.
• Nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać sprzętu wymagającego czujności podczas przyjmowania chloropromazyny, ponieważ lek ten może powodować zawroty głowy i senność.
• Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli po zastosowaniu chloropromazyny wystąpi reakcja alergiczna na lek, poważne skutki uboczne lub przedawkowanie.

Dawkowanie i instrukcje użytkowania chlorpromazyny

Dawkę chlorpromazyny poda lekarz w zależności od stanu pacjenta. Lek ten można podawać w postaci tabletki lub zastrzyku dożylnego (dożylnie/IV) lub domięśniowo (domięśniowo/im). W przypadku postaci dawkowanych do wstrzykiwań, podawanie będzie dokonywane bezpośrednio przez lekarza lub urzędnika medycznego pod nadzorem lekarza.

Poniżej przedstawiono rozkład dawek chlorpromazyny w zależności od wieku i stanu pacjenta:

Stan: schorzenie: Psychoza

Tabletki chlorpromazyny

• Dojrzały: 25 mg, 3 razy dziennie. Dawka podtrzymująca wynosi 25-100 mg 3 razy dziennie. Dawkę można zwiększyć do 1 grama dziennie. W przypadku osób w podeszłym wieku dawkę rozpoczyna się od 1/3–1/2 dawki dla dorosłych.
• Dzieci w wieku 1-12 lat: 0,5 mg/kg co 4–6 godzin. Maksymalna dawka to 75 mg na dobę. Maksymalna dawka dla dzieci w wieku >5 lat wynosi 75 mg na dobę, a dla dzieci w wieku 1-5 lat maksymalna dawka wynosi 40 mg na dobę.

Stan: schorzenie: Czkawka, która się nie kończy

Tabletki chlorpromazyny

• Dojrzały: Dawka początkowa 25-50 mg, 3-4 razy dziennie przez 2-3 dni. Jeśli nie ma odpowiedzi, można dodać 25-50 mg przez wstrzyknięcie domięśniowe. W razie potrzeby można podać 25-50 mg zmieszane z 500-1000 ml soli fizjologicznej podawanej dożylnie. W przypadku osób w podeszłym wieku dawkę rozpoczyna się od 1/3–1/2 dawki dla dorosłych.
• Dzieci w wieku 1-12 lat: 0,5 mg/kg co 4–6 godzin. Maksymalna dawka dla dzieci w wieku >5 lat wynosi 75 mg na dobę, a dla dzieci w wieku 1-5 lat maksymalna dawka to 40 mg na dobę.

W leczeniu nudności i wymiotów powszechnie stosowaną formą dawkowania chloropromazyny jest wstrzyknięcie przez mięsień. Dawkę dla dorosłego pacjenta rozpoczyna się od 25 mg, a następnie 25–50 mg co 3–4 godziny, aż do ustąpienia wymiotów.

Jak prawidłowo używać chlorpromazyny?

Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza i przeczytaj instrukcje na opakowaniu przed użyciem chlorpromazyny. Nie należy zwiększać dawki, zmniejszać dawki ani przerywać przyjmowania chlorpromazyny bez uprzedniej konsultacji z lekarzem.

Chlorpromazyna do wstrzykiwań będzie podana bezpośrednio przez lekarza lub lekarza pod nadzorem lekarza. Lek będzie wstrzykiwany przez żyłę dożylną lub domięśniową.

Tabletki chlorpromazyny można przyjmować z jedzeniem lub bez jedzenia. Nie miażdż, nie żuj ani nie dziel tego leku, ponieważ może to wpłynąć na skuteczność leku.

Jeśli zapomnisz wziąć chlorpromazynę, weź ją tak szybko, jak tylko sobie przypomnisz. Jeśli zbliża się pora przyjęcia następnej dawki, zignoruj ​​pominiętą dawkę i kontynuuj regularny schemat dawkowania. Nie należy podwajać dawki chlorpromazyny w celu uzupełnienia pominiętej dawki, chyba że zaleci to lekarz.

Przechowuj chlorpromazynę w miejscu z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Trzymać poza zasięgiem dzieci.

Interakcje chloropromazyny z innymi lekami

Poniżej przedstawiono niektóre interakcje, które mogą wystąpić, jeśli chlorpromazyna jest stosowana z innymi lekami:

• Zwiększone ryzyko wydłużenia odstępu QT podczas stosowania z haloperidolem, escitalopramem lub prokainamidem.
• Zmniejszone przeciwnadciśnieniowe działanie metylodopy, guanetydyny lub klonidyny
• Zwiększone ryzyko zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego w przypadku stosowania z lekami uspokajającymi, przeciwhistaminowymi, opioidami lub środkami znieczulającymi

Skutki uboczne i niebezpieczeństwa chlorpromazyny

Istnieje kilka skutków ubocznych, które mogą wystąpić po zastosowaniu chloropromazyny, w tym:

• Oszołomiony
• Bół głowy
• Suchość w ustach
• Rozmazany obraz
• Nudny
• Zbyt niespokojny
• Przybranie na wadze
• Nieregularne bicie serca
• Skurcz mięśnia

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli dolegliwości wymienione powyżej nie ustępują lub nasilają się. Należy natychmiast zgłosić się do lekarza, jeśli wystąpi reakcja alergiczna na lek, która może się charakteryzować pojawieniem się czerwonej i obrzękniętej wysypki na twarzy, trudnościami w oddychaniu lub wystąpieniem poważniejszych działań niepożądanych, takich jak:

• Objawy zespołu pozapiramidowego, takie jak drżenie, sztywność karku, mimika twarzy przypominająca maskę lub zaburzenia koordynacji
• Niedociśnienie ortostatyczne
• Gruba wydzielina z piersi lub mlekotok
• Zaburzenie erekcji
• Zaburzenia miesiączkowania, takie jak oligomenorrhea i brak miesiączki
• Mdleć
• Upośledzenie czynności wątroby, które może charakteryzować się silnym bólem brzucha lub żółtaczką