optimusveterinaria.com

Ślepota barw to stan, w którym pogarsza się jakość widzenia barw. Osoba cierpiąca na tę chorobę będzie miała trudności z rozróżnieniem niektórych kolorów (częściowa ślepota barw), a nawet wszystkich kolorów (całkowita ślepota barw). Ślepota barw to choroba trwająca całe życie. Jednak chorzy mogą nauczyć się dostosowywać do tego stanu, aby codzienne czynności przebiegały normalnie. Lekarz określi odpowiednią metodę leczenia oraz w zależności od rodzaju cierpiącej na ślepotę barw.

Przyczyny ślepoty barw

Zasadniczo oko ma specjalne komórki nerwowe zawierające pigmenty, które reagują na kolor i światło. Te komórki mają trzy pigmenty, które wykrywają kolory czerwony, zielony i niebieski.

U kogoś, kto cierpi na ślepotę barw, komórki pigmentowe są uszkodzone lub nie działają, więc oko nie może wykryć niektórych kolorów, a nawet wszystkich kolorów.

To uszkodzenie komórki występuje z powodu nieprawidłowości genetycznej, która jest przekazywana z rodziców na dzieci. Oprócz dziedzicznych zaburzeń genów istnieje również kilka innych czynników, które mogą powodować uszkodzenie komórek, a mianowicie:

• Cierpi na cukrzycę, jaskrę lub stwardnienie rozsiane.
• Skutki uboczne leków digoksyna, etambutol, fenytoina,chlorochina, oraz sildenafil.
• Narażenie na chemikalia dwusiarczek węgla stosowane w przemyśle sztucznym jedwabiu i styren stosowany w przemyśle tworzyw sztucznych i gumy.
• Uszkodzenie lub uszkodzenie oka w wyniku wypadku.

Wiek może być również czynnikiem powodującym, że ktoś cierpi na ślepotę barw. Z wiekiem zdolność oka do postrzegania światła i koloru maleje. To naturalny proces, który może przydarzyć się każdemu.

Objawy i rodzaje ślepoty barw

Ślepota barw to stan, w którym chorzy mają trudności z rozróżnianiem niektórych kolorów (częściowa ślepota barw), a nawet wszystkich kolorów (całkowita ślepota barw). Objawy doświadczane przez każdego pacjenta mogą być różne, w zależności od tego, które komórki pigmentowe są uszkodzone lub nie funkcjonują.

Objawy ślepoty barw dzielą się zasadniczo na trzy typy: czerwono-zielony, niebiesko-żółty i całkowity. Każdy typ ma inny charakter symptomu.

czerwono-zielona ślepota barw;

Niektóre z cech, których mogą doświadczyć osoby ze ślepotą na kolory czerwono-zielone:

• Żółty i zielony wyglądają na czerwone.
• Pomarańczowy, czerwony i żółty wyglądają jak zielony.
• Czerwony wygląda jak czarny.
• Czerwień wygląda na płowo, a zieleń na beż.

Ślepota barw niebiesko-żółtych:

Ten typ obejmuje również częściową ślepotę barw i ma następujące cechy:

• Niebieski wygląda na zielonkawy i trudno odróżnić różowy od żółtego i czerwonego.
• Niebieski wygląda jak zielony, a żółty wygląda jak jasnoszary lub fioletowy.

Całkowita ślepota barw

W przeciwieństwie do dwóch powyższych typów, ktoś, kto cierpi na całkowitą ślepotę barw, ma trudności z rozróżnieniem wszystkich kolorów. Nawet niektórzy cierpiący widzą tylko biel, szarość i czerń.

Diagnoza daltonizmu

Niektórzy ludzie nie zdają sobie sprawy, że są ślepi na kolory. To dlatego, że dostosowali się do sytuacji. Na przykład, ponieważ wiedzą, że kolor liścia jest zielony, myślą i zakładają, że zielony jest kolorem, który widzą.

Dlatego konieczne jest przeprowadzenie badania na ślepotę barw. Oprócz znajomości stanu zdrowia oczu, wyniki badania są również jednym z wymagań przy pracach wymagających uważnego widzenia kolorów, takich jak piloci, mechanicy i lekarze.

W sprawdzaniu ślepoty barw istnieje kilka rodzajów testów na ślepotę barw wykorzystywanych przez lekarzy, a mianowicie:

• Test Ishihary. Najczęściej stosowanym testem jest Ishihara. W tym procesie lekarz poprosi pacjenta o rozpoznanie cyfr lub liter, które są niejasno wymienione na obrazie w postaci kolorowych kropek.
• Testukład kolorów. W tym teście pacjent musi ułożyć różne kolory zgodnie z gradacją poziomu gęstości kolorów.

Lekarze mogą wykonać dodatkowe testy, aby ustalić przyczynę ślepoty barw. Jeśli ślepota barw spowodowana jest chorobą lub skutkiem ubocznym leków, wyniki badania są również wykorzystywane przez lekarza do ustalenia odpowiedniej metody leczenia.

Rozpoznaj daltonizm na wczesnym etapie

Nie ma metody leczenia, która mogłaby w pełni przywrócić pacjentowi zdolność widzenia koloru. Jednak pacjenci mogą nauczyć się przyzwyczajać do ślepoty barw, na którą cierpią.

Dla rodziców ważne jest rozpoznanie charakteru objawów i oznak ślepoty barw u dzieci. Celem jest, aby rodzice mogli pomóc dzieciom przystosować się do ich warunków, tak aby zajęcia szkolne lub codzienne mogły być kontynuowane.

Objawy osoby cierpiącej na ślepotę barw mogą się różnić, ale łatwo je zauważyć. Niektórzy z nich są:

• Trudności w naśladowaniu lekcji w szkole związane z kolorem
• Trudno odróżnić kolor surowego i gotowanego mięsa
• Trudny do odróżnienia kolor sygnalizacji świetlnej

Wszystkie trudności doświadczane przez pacjentów z daltonizmem można zredukować kilkoma wysiłkami, takimi jak:

• Proszenie przyjaciół lub rodziny o pomoc w trudnej sytuacji związanej z kolorem, na przykład przy dopasowywaniu koloru odzieży lub sprawdzaniu, czy gotowane mięso jest gotowe.
• Używanie jasnych świateł w domu, aby pomóc rozjaśnić kolory.
• Korzystanie z dostępnych technologii pomocniczych, takich jak specjalne aplikacje, które wykrywają i rozpoznają kolor obiektu.
• Korzystanie ze specjalnych soczewek do oczu. Ta specjalna soczewka może pomóc pacjentom w wykrywaniu określonych kolorów. Jednak te soczewki nie zawsze są odpowiednie i działają skutecznie dla każdego.

Jeśli doświadczana ślepota barw jest wynikiem choroby lub skutkiem ubocznym leków, lekarz przeprowadzi leczenie mające na celu przezwyciężenie przyczyny. Porozmawiaj dalej z lekarzem na temat wysiłków, jakie można podjąć, aby cierpiąca na ślepotę barw nie przeszkadzała zbytnio w wykonywaniu czynności.