optimusveterinaria.com

Toksoplazmoza to infekcja u ludzi wywołana przez pierwotniaki pasożytnicze (organizmy jednokomórkowe). Toxoplasma gondii (T. gondii). Pasożyt ten często występuje w kociej ściółce lub niedogotowanym mięsie. Infekcja pasożytnicza T. gondii u zdrowych ludzi jest ogólnie nieszkodliwy, ponieważ układ odpornościowy może kontrolować tę infekcję pasożytniczą. Jednak, jeśli ta infekcja zaatakuje kogoś z niskim układem odpornościowym lub kobietę w ciąży, należy podjąć poważne leczenie, aby uniknąć poważnych powikłań.

Toksoplazmoza przenosi się ze zwierząt na ludzi (zoonoza), a nie między ludźmi, z wyjątkiem kobiet w ciąży, które mogą przenosić infekcję na swoje płody. W rezultacie płód rozwija się powoli. Nawet w przypadku cięższych infekcji może wystąpić poronienie lub urodzenie martwego dziecka.

Po wystąpieniu toksoplazmozy pasożyt T. gondii może przetrwać w organizmie w stanie nieaktywnym, zapewniając w ten sposób dożywotnią odporność na zakażenie tym pasożytem. Jednakże, gdy układ odpornościowy organizmu jest osłabiony z powodu choroby lub przyjmowania niektórych leków, może wystąpić infekcja T. gondii może reaktywować się i prowadzić do poważniejszych powikłań.

Uważa się również, że toksoplazmoza zmniejsza płodność kobiet. Jednak nadal należy to zbadać.

Objawy toksoplazmozy

Za chwilę T. gondii U zdrowej osoby objawy mogą się nie pojawić, a chory może w pełni wyzdrowieć. Ale w innych przypadkach objawy mogą pojawiać się przez kilka tygodni lub objawy są zwykle łagodne i podobne do objawów grypopodobnych, a mianowicie gorączka, bóle mięśni, zmęczenie, ból gardła i obrzęk węzłów chłonnych. Objawy te mogą ulec poprawie w ciągu 6 tygodni.

Infekcja T. gondii u niemowląt i dzieci jest na ogół przenoszona z matki w czasie ciąży. Poważniejsze objawy mogą wystąpić u płodów zarażonych tym pasożytem we wczesnym trymestrze ciąży, w postaci przedwczesnego porodu, poronienia lub śmierci płodu w łonie matki. Tymczasem dzieci urodzone z chorobami zakażonymi T. gondii (wrodzona toksoplazmoza) objawia się takimi objawami jak:

• Żółtawa skóra.
• Zapalenie kosmówki (zapalenie oskrzelików) lub zakażenie tylnej części gałki ocznej i siatkówki.
• Powiększenie wątroby i śledziony.
• Wysypka skórna lub skóra podatna na powstawanie siniaków.
• Napady padaczkowe.
• Nagromadzenie płynu mózgowo-rdzeniowego w głowie, skutkujące dużą głową (wodogłowiem).
• Głowa wydaje się mniejsza (mikrocefalia).
• Upośledzenie intelektualne lub upośledzenie umysłowe.
• Ubytek słuchu.
• Niedokrwistość.

Objawy te mogą pojawić się po urodzeniu dziecka lub pojawić się dopiero kilka miesięcy lub lat później.

Tymczasem u pacjentów z obniżoną odpornością, Objawy zakażenia toksoplazmozą charakteryzują się:

• Trudności w mówieniu, zaburzenia widzenia, utrata słuchu, zawroty głowy, splątanie, drgawki, śpiączka, jeśli toksoplazmoza atakuje mózg.
• Wysypka, gorączka, dreszcze, osłabienie i duszność, jeśli toksoplazmoza rozprzestrzenia się po całym ciele.

Przyczyny toksoplazmozy

Toxoplasma gondii jest jednokomórkowym organizmem pasożytniczym (pierwotniakiem), który może rozprzestrzeniać infekcję u zwierząt (zarówno dzikich, jak i brudnych zwierząt domowych) i ludzi. Chociaż ten pasożyt może rosnąć w tkankach wielu zwierząt, częściej występuje u kotów. Pasożyt ten składa jaja w wyściółce jelit kota i może być wydalany z kałem zwierzęcia.

Rozprzestrzenianie się infekcji T. gondii u ludzi następuje przez:

• Narażenie na kocie żwirek zawierający pasożyty T. gondii.
• Spożywanie żywności lub napojów skażonych pasożytami T. gondii, w tym surowe mięso zawierające tego pasożyta.
• Poprzez łożysko kobiet w ciąży, które przenosi infekcję na płód.
• Poprzez transfuzje krwi lub przeszczepy narządów od dawców zakażonych tym pasożytem.

Istnieje kilka warunków, które mogą zwiększać ryzyko, że toksoplazmoza stanie się poważnym zaburzeniem zdrowia, a mianowicie:

• W ciąży.
• Długotrwałe przyjmowanie kortykosteroidów lub leków immunosupresyjnych.
• Cierpi na HIV/AIDS.
• Przechodzi chemioterapię.

Diagnoza toksoplazmozy

Lekarze mogą podejrzewać, że pacjent ma toksoplazmozę na podstawie istniejących objawów. Aby to udowodnić, konieczne jest wykonanie badania krwi w celu określenia poziomu przeciwciał w organizmie przeciwko pasożytowi T gondii, na przykład z szybki test przeciwciało. Z szybki test, można uzyskać wyniki negatywne i pozytywne. Wynik ujemny oznacza, że ​​organizm nie został zainfekowany lub jest odporny na pasożyta T. gondii. Jednak ten test można przeprowadzić, gdy organizm nie wytworzył jeszcze przeciwciał przeciwko temu pasożytowi, więc wynik będzie negatywny. Dla pewności ten test trzeba powtórzyć kilka tygodni później. Podczas gdy wynik dodatni wskazuje, że infekcja w ciele jest aktywna lub ta infekcja wystąpiła wcześniej.

U pacjentów z toksoplazmozą i wysokim ryzykiem powikłań lekarz wykona badanie MRI w celu ustalenia, czy infekcja rozprzestrzeniła się na mózg.

Tymczasem u kobiet w ciąży, aby dowiedzieć się, czy toksoplazmoza wpływa na płód, lekarze muszą wykonać badania w postaci:

• Amniocenteza. Lekarz pobierze próbkę płynu owodniowego pacjentki, gdy wiek ciążowy przekroczy 15 tygodni. Dzięki temu testowi można zobaczyć, czy płód jest również zarażony toksoplazmozą, czy nie.
• ultradźwięk. To badanie ma na celu poszukiwanie nieprawidłowych objawów u płodu, takich jak hierocephalus. Po porodzie dziecko przejdzie serię badań, aby sprawdzić, czy nie ma uszkodzeń spowodowanych infekcją.

Leczenie toksoplazmozy

Większość przypadków toksoplazmozy jest klasyfikowana jako łagodna choroba i nie wymaga leczenia. Pacjenci mogą w pełni wyzdrowieć w ciągu 6 tygodni.

Leczenie pacjentów z ostrą toksoplazmozą wymaga leczenia w postaci podania leków. Leki, które lekarz może przepisać w tym przypadku, obejmują: pirymetamina oraz sulfadiazyna.Tymczasem u pacjentów z toksoplazmozą z infekcjami oka można dodać kortykosteroidy w celu złagodzenia stanu zapalnego.

Tymczasem w przypadku kobiet w ciąży zarażonych toksoplazmozą leczenie ustala się na podstawie czasu zakażenia i jego wpływu na płód. Jeśli płód nie został zainfekowany lub infekcja wystąpiła przed 16 tygodniem ciąży, lekarz poda antybiotyki spiramycyna. Lek ten jest powszechnie stosowany we wczesnym trymestrze ciąży w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zaburzeń neurologicznych u płodu. Jeśli płód zachorował na toksoplazmozę po 16. tygodniu ciąży, lekarz przepisze pirymetamina oraz sulfadiazyna.

U niemowląt urodzonych zakażonych toksoplazmozą leki te należy podawać przez 1 rok po urodzeniu, a stan zdrowia dziecka należy nadal monitorować podczas przyjmowania tych leków.

W leczeniu toksoplazmozy u pacjentów z niskim układem odpornościowym (odpornością) lekarze mogą podawać leki, takie jak: pirymetamina z klindamycyna. Przyjmowanie tego leku może potrwać 6 tygodni lub dłużej. W przypadku nawrotu toksoplazmozy u pacjenta ze słabym układem odpornościowym lek można kontynuować do czasu poprawy odporności organizmu.

Powikłania toksoplazmozy

Powikłania, które mogą być spowodowane toksoplazmozą, obejmują:

• Ślepota. Ten stan występuje u osób z toksoplazmozą, które mają infekcję oka, która nie jest odpowiednio leczona.
• Zapalenie mózgu. Poważne infekcje mózgu mogą wystąpić u osób z toksoplazmozą z niskim układem odpornościowym z powodu HIV/AIDS.
• Utrata słuchu, zaburzenia widzenia i upośledzenie umysłowe. To powikłanie może powodować toksoplazmozę u noworodków

Zapobieganie toksoplazmozie

Jest kilka rzeczy, które można zrobić, aby zmniejszyć ryzyko zakażenia toksoplazmozą, a mianowicie:

• Używaj rękawic podczas prac w ogrodzie lub pracy z glebą.
• Unikaj jedzenia surowego lub niedogotowanego mięsa.
• Myć ręce przed i po kontakcie z żywnością.
• Po ugotowaniu surowego mięsa dokładnie umyj wszystkie przybory kuchenne.
• Zawsze myj owoce i warzywa przed spożyciem.
• Unikaj picia niepasteryzowanego mleka koziego lub jego przetworzonych produktów.
• Dla tych, którzy hodują koty, powinni dbać o zdrowie tych zwierząt, a podczas czyszczenia kuwety używać rękawiczek. Unikaj trzymania bezpańskich kotów, ponieważ są podatne na infekcje pasożytnicze T. gondii.
• Zamiast surowego mięsa podawaj kotu karmę suchą lub w puszkach.
• Przykryj kuwetę, w której bawią się dzieci, aby kot nie używał jej do śmiecenia.