optimusveterinaria.com

Każdy ma normalne tętno, które jest inne i może mieć na niego wpływ wiele czynników, w tym niektóre schorzenia. Cóż, znając normalne tętno, możesz być bardziej wyczulony na możliwość wystąpienia problemów z sercem.

Tętno jest regulowane przez układ elektryczny w narządzie serca. Normalne bicie serca będzie brzmiało rytmicznie i tak samo z każdym uderzeniem. Wskazuje to, że serce działa prawidłowo.

Tymczasem nieprawidłowe bicie serca będzie brzmiało nieregularnie, a nawet głośny hałas będzie słyszalny poza głównym dźwiękiem bicia serca.

Wraz z wiekiem wzorzec regularności bicia serca może się zmieniać. Zmiany w regularności bicia serca mogą również wskazywać na stan chorobowy serca lub inne schorzenia wymagające natychmiastowego leczenia.

Aby być świadomym wczesnych oznak problemów z sercem, które mogą wystąpić, prostym sposobem, który można zrobić, jest zwrócenie uwagi na normalne tętno. Nieprawidłowości tętna mogą wskazywać na zaburzenia funkcji i wydajności serca.

Tętno

Zwykle tętno spoczynkowe osoby dorosłej wynosi 60–100 uderzeń na minutę. Istnieje jednak wiele czynników, które mogą wpływać na normalne tętno, takie jak wykonywana aktywność, poziom sprawności, temperatura powietrza, skutki uboczne leków, emocje i wielkość ciała.

Tętno zwykle wzrasta podczas ćwiczeń, ponieważ organizm potrzebuje dodatkowego spożycia tlenu, aby serce musiało szybciej pompować krew, aby zaspokoić potrzeby organizmu.

Podczas ćwiczeń normalne tętno osoby dorosłej w wieku 20–35 lat wynosi 95–170 uderzeń na minutę, a w wieku 35–50 lat mieści się w zakresie 85–155 uderzeń na minutę.

Tymczasem osoby starsze w wieku powyżej 60 lat normalne tętno podczas ćwiczeń waha się od 80-130 razy na minutę.

Rozpoznaj różnorodność Zaburzenia rytmu serca

Medycznie zaburzenia rytmu serca nazywane są arytmiami. Ten stan charakteryzuje się zbyt szybkim, powolnym, nieregularnym rytmem serca lub nawet całkowitym zatrzymaniem akcji serca.

Arytmie mogą być spowodowane różnymi czynnikami, takimi jak przebyta choroba serca, wysokie ciśnienie krwi, choroba zastawkowa serca, zaburzenia tarczycy, zaburzenia elektrolitowe lub rekonwalescencja po operacji serca.

Niezdrowy styl życia, taki jak nadmierne spożywanie alkoholu i palenie tytoniu, a także skutki uboczne leków, mogą również powodować arytmie.

Choroba arytmii jest ogólnie podzielona na dwie, mianowicie tachykardię i bradykardię. Oto wyjaśnienie:

Częstoskurcz

Tachykardia to stan, w którym serce w spoczynku bije szybciej. Dokładna przyczyna tego stanu nie jest znana, ale uważa się, że istnieje kilka czynników, które wywołują tachykardię.

Czynniki te obejmują dziedziczność, historię pewnych chorób, takich jak choroby serca i anemia, skutki uboczne leków lub nawyki, takie jak palenie i spożywanie napojów alkoholowych.

Tachykardia może powodować dolegliwości w postaci bólu w klatce piersiowej, zawrotów głowy, zmęczenia i duszności. Są jednak chwile, kiedy tachykardia nie powoduje żadnych objawów ani dolegliwości.

Bradykardia

Zbyt wolne tętno nazywa się bradykardią. Normalnie serce w spoczynku bije 60-100 razy na minutę. Jednak w stanie bradykardii częstość akcji serca jest mniejsza niż 60 razy w ciągu jednej minuty.

Na ten stan mogą wpływać takie czynniki, jak wiek, nawyki palenia, skutki uboczne leków lub historia chorób, takich jak wysokie ciśnienie krwi lub zaburzenia tarczycy.

U niektórych osób zbyt wolne tętno może nie stanowić problemu. Jednak ten stan może być oznaką problemu z układem elektrycznym serca.

Bradykardia może powodować dolegliwości w postaci duszności, trudności z koncentracją, omdlenia, zawroty głowy i zmęczenie, nawet jeśli wykonujesz niewielką aktywność.

Rozpoznanie normalnego tętna może uchronić Cię przed różnymi problemami z sercem. Aby zachować zdrowe serce, ważne jest, aby zawsze prowadzić zdrowy tryb życia, a mianowicie jeść zdrową i pożywną żywność, regularnie ćwiczyć, nie palić i regularnie sprawdzać stan zdrowia.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o swoim normalnym rytmie serca lub jeśli doświadczasz objawów zaburzenia rytmu serca, nie wahaj się skonsultować z lekarzem w celu przeprowadzenia odpowiedniego leczenia.