Eutanazja, gdy zakończenie życia jest uważane za wyjście
Eutanazja jest aktem celowego zakończenia życia danej osoby, aby ulżyć jej w cierpieniu. Sama procedura wciąż budzi w różnych krajach plusy i minusy. Czym właściwie jest eutanazja i jak jest stosowana w Indonezji?
Eutanazję można przeprowadzić w niektórych przypadkach, na przykład u pacjentów z chorobami terminalnymi, których nie można wyleczyć, lub u pacjentów, którzy odczuwają ból, a ich stanów chorobowych nie można już leczyć. Prośbę o eutanazję może złożyć sam pacjent lub jego rodzina.
Eutanazja to etycznie skomplikowana i złożona procedura. Z jednej strony to działanie kończy cierpienie pacjenta. Jednak z drugiej strony eutanazja powoduje również śmierć pacjenta.
Oprócz kodeksu etyki medycznej, w eutanazji bierze się pod uwagę wiele aspektów, począwszy od stanu psychicznego lub psychicznego pacjenta, przekonań pacjentów i lekarzy, po prawo obowiązujące w każdym kraju.
Rodzaje eutanazji
Eutanazję można przeprowadzić na różne sposoby. Oto niektóre rodzaje eutanazji:
Dobrowolna eutanazja
Dobrowolna eutanazja jest rodzajem eutanazji na wniosek pacjenta z pełną świadomością i zdrowym stanem psychicznym. Działanie to może być prowadzone w celu zakończenia cierpienia pacjenta na nieuleczalną chorobę lub objaw, na przykład w przypadku terminalnego raka.
Istnieje kilka krajów poza Indonezją, w których pacjenci mogą złożyć oświadczenie lub świadoma zgoda który oświadczył, że jest gotów poddać się eutanazji. Jednak pacjent musi najpierw przejść badanie przez lekarza i psychologa.
Po zatwierdzeniu wniosku o eutanazję lekarz może przeprowadzić aktywną eutanazję, np. podając duże dawki środków uspokajających i przeciwbólowych, w celu zakończenia życia pacjenta i uwolnienia go od cierpienia, którego doświadcza.
Mimowolna eutanazja
W tego typu eutanazji decyzja o zakończeniu życia nie jest podejmowana przez pacjenta, ale przez jego rodziców, męża, żonę lub dzieci. Mimowolna eutanazja jest zwykle wykonywana, gdy pacjent jest nieprzytomny, znajduje się w stanie wegetatywnym lub w śpiączce.
Eutanazja bierna
Eutanazja bierna to rodzaj eutanazji, którą przeprowadzają lekarze, zmniejszając lub ograniczając przyjmowanie leków, które wspierają życie pacjenta, aby pacjent mógł umrzeć szybciej.
Na przykład poprzez zaprzestanie stosowania respiratorów u pacjentów z niewydolnością oddechową lub śpiączką z ciężkim i trwałym uszkodzeniem mózgu. Ten rodzaj eutanazji jest zwykle wykonywany u pacjentów na oddziale intensywnej terapii (OIOM) z ciężkimi, nieuleczalnymi schorzeniami, takimi jak przepuklina mózgu.
Wspomagane samobójstwo lub samobójstwo wspomagane przez lekarza (PIERWSZEŃSTWO)
Samobójstwo wspomagane przez lekarza Dzieje się tak, gdy lekarz świadomie kończy życie pacjenta, u którego zdiagnozowano śmiertelną chorobę i który czuje się bardzo cierpi. Lekarz określi najskuteczniejszą i bezbolesną metodę PAS, np. podając duże dawki leków opioidowych.
Eutanazja w Indonezji
W niektórych krajach, takich jak Holandia, Belgia, Luksemburg, Kanada i Kolumbia, eutanazja jest legalna. Podczas gdy w Niemczech, Japonii, Szwajcarii i niektórych stanach w Stanach Zjednoczonych dopuszcza się tylko metodę PAS.
W Indonezji eutanazja jest nadal klasyfikowana jako nielegalna lub nie powinna być wykonywana. Zakaz eutanazji w Indonezji jest pośrednio wymieniony w art. 344 kodeksu karnego (KUHP).
W artykule czytamy: „Każdy, kto rabuje życie innej osoby na prośbę tej osoby, co jest wyraźnie powiedziane ze szczerością, grozi kara pozbawienia wolności do 12 lat”.
Tymczasem od strony medycznej zaangażowanie lekarzy w eutanazję reguluje art. 11 indonezyjskiego kodeksu etyki lekarskiej (KODEKI) dotyczący ochrony życia.
W artykule jest napisane, że lekarzowi nie wolno się angażować, nie wolno angażować lub nie można zakończyć życia kogoś, kogo zgodnie z nauką i wiedzą nie można wyzdrowieć, czyli innymi słowy eutanazja.
Dlatego jeśli Ty lub Twoja rodzina cierpicie na chorobę fizyczną lub psychiczną do tego stopnia, że zamierzacie zakończyć swoje życie, skonsultuj się z lekarzem, psychologiem lub psychiatrą w celu uzyskania innych odpowiednich rozwiązań.
