optimusveterinaria.com

Chłoniak nieziarniczy to nowotwór, który się rozwijaw układzie limfatycznym, który jest zbiorem naczyń i gruczołów, które są rozproszone po całym ciele i działają jako część układu odpornościowego.Jednym z nich są węzły chłonne.

Chłoniak nieziarniczy często charakteryzuje się pojawieniem się guzków w ciele, w których znajdują się węzły chłonne, takie jak pachy lub szyja. Ten stan należy jak najszybciej leczyć, w przeciwnym razie rak może rozprzestrzenić się na inne narządy ciała i spowodować poważne komplikacje.

Przyczyny chłoniaka nieziarniczego

Chłoniak nieziarniczy zwykle występuje w wyniku zmian lub mutacji w DNA jednego typu białych krwinek zwanego limfocytem. Limfocyty to komórki krwi, których zadaniem jest zwalczanie infekcji w organizmie.

Zwykle stare lub stare limfocyty umrą, a organizm wytworzy nowe limfocyty, które je zastąpią. W przypadku chłoniaka nieziarniczego limfocyty dalej dzielą się i rosną nienormalnie (bez zatrzymywania), co powoduje nagromadzenie limfocytów w węzłach chłonnych.

Ten stan powoduje obrzęk węzłów chłonnych (limfadenopatia) i organizm staje się podatny na infekcje.

Nie wiadomo na pewno, jaka jest przyczyna zmian DNA w jednym z tych typów białych krwinek. Istnieje jednak kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju chłoniaka nieziarniczego, a mianowicie:

• W wieku 60 lat i więcej
• Masz słaby układ odpornościowy, na przykład z powodu stosowania leków immunosupresyjnych
• Cierpi na chorobę autoimmunologiczną, taką jak reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń lub zespół Sjogrena
• Cierpi na niektóre infekcje wirusowe i bakteryjne, takie jak infekcje wirusowe Epsteina-Barra, HIV lub infekcja bakteryjna Helicobacter pylori
• Masz rodzinną historię chłoniaka nieziarniczego
• Stała ekspozycja na niektóre chemikalia, takie jak pestycydy

Rodzaje chłoniaków nieziarniczych

Na podstawie limfocytów, które ulegają zmianom DNA, chłoniak nieziarniczy dzieli się na dwa typy, a mianowicie:

• Limfocyty B Lim

  Większość chłoniaków nieziarniczych powstaje z tych limfocytów. Limfocyty B zwalczają infekcje, wytwarzając przeciwciała, które mogą neutralizować szkodliwe dla organizmu bakterie lub wirusy. Ten typ chłoniaka jest również znany jako chłoniak rozlany z dużych komórek B (DLBCL).

• Limfocyty T Lim

  Niektóre limfocyty T są odpowiedzialne za bezpośrednie niszczenie bakterii, wirusów lub innych nieprawidłowych komórek w ciele. Tymczasem inne limfocyty T pomagają przyspieszyć lub spowolnić aktywność innych komórek układu odpornościowego.

Objawy chłoniaka nieziarniczego

Objawy chłoniaka nieziarniczego zależą od rodzaju chłoniaka i miejsca jego występowania. Oto niektóre z objawów chłoniaka nieziarniczego:

• Na ogół bezbolesny guzek na szyi, pod pachą lub w pachwinie
• Utrata masy ciała
• Gorączka
• Pocenie się w nocy
• Łatwo się męczę
• Zmniejszony apetyt
• Ból w klatce piersiowej
• Ciężko oddychać
• Brzuch boli lub powiększa się
• Swędząca skóra

Kiedy iść do lekarza

Niektóre objawy, takie jak pojawienie się guzka lub gorączki, nie są oznakami, które mogą potwierdzić, że dana osoba ma chłoniaka nieziarniczego. Powodem, że te objawy mogą wystąpić również w innych stanach, takich jak infekcja.

Dlatego jeśli wystąpi którykolwiek z powyższych objawów, skonsultuj się z lekarzem, aby ustalić przyczynę, zwłaszcza jeśli masz wysokie ryzyko rozwoju chłoniaka nieziarniczego.

Natychmiast udaj się do lekarza, jeśli objawy utrzymują się przez długi czas lub nasilają się. Wczesne badanie i leczenie zminimalizują możliwość wystąpienia powikłań.

Diagnoza chłoniaka nieziarniczego

Aby zdiagnozować chłoniaka nieziarniczego, lekarz zadaje pytania dotyczące objawów i dolegliwości odczuwanych przez pacjenta, stanu zdrowia pacjenta oraz historii choroby w rodzinie pacjenta.

Następnie lekarz przeprowadzi badanie fizykalne w celu sprawdzenia obrzęku węzłów chłonnych na szyi, pod pachami lub w pachwinie. Lekarz przeprowadzi wtedy również dodatkowe badania w celu potwierdzenia diagnozy. Kontrole te mogą mieć formę:

• badanie krwi

  Wykonuje się badania krwi w celu określenia obecności infekcji lub innych chorób, a także podwyższonego poziomu dehydrogenaza mleczanowa (LDH) z pełną morfologią krwi, ponieważ LDH jest często podwyższone u pacjentów z chłoniakiem.

• Biopsja węzłów chłonnych

  Biopsję wykonuje się, pobierając próbkę spuchniętej tkanki węzłów chłonnych, a następnie analizując ją w laboratorium w celu ustalenia, czy pacjent ma chłoniaka nieziarniczego, czy nie.

  Po biopsji zwykle następuje badanie immunofenotyp lub immunohistochemia, czyli badanie przeciwciał przyczepionych do tkanki. Ten test jest przydatny w określaniu leczenia

• Peobraz

  Obrazowanie można wykonać za pomocą promieni rentgenowskich, ultradźwięków, tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego lub skanu PET. Badanie to ma na celu określenie lokalizacji i rozmiaru nowotworu, a także jak daleko rozprzestrzeniły się komórki rakowe.

• Próbka Szpik kostny

  Próbki krwi i tkanek są pobierane przez aspirację, aby sprawdzić, czy chłoniak rozprzestrzenił się na szpik kostny.

• Nakłucie lędźwiowe

  Badanie to ma na celu sprawdzenie rozprzestrzeniania się chłoniaka do mózgu poprzez pobranie próbki płynu mózgowo-rdzeniowego.

Stadium chłoniaka nieziarniczego

Po zakończeniu przez lekarza badania i potwierdzeniu diagnozy, lekarz określi również stopień zaawansowania nowotworu, na który cierpi pacjent. Chłoniak nieziarniczy dzieli się na 4 etapy, a mianowicie:

• Scena 1

  Na tym etapie rak atakuje tylko jedną grupę węzłów chłonnych, np. grupy węzłów chłonnych w pachwinie lub szyi.

• Etap 2

  Części ciała w stadium chłoniaka są oddzielone przeponą. Etap 2 wskazuje, że rak zaatakował dwie lub więcej grup węzłów chłonnych powyżej lub poniżej przepony.

• Etap 3

  Na tym etapie rak znajduje się już w grupie węzłów chłonnych w górnej i dolnej części przepony.

• Etap 4

  Chłoniak nieziarniczy stopnia 4 wskazuje, że rak rozprzestrzenił się poza układ limfatyczny i do szpiku kostnego lub innych narządów, takich jak wątroba lub płuca.

Leczenie chłoniaka nieziarniczego

Leczenie chłoniaka nieziarniczego ma na celu usunięcie nowotworu i zapobieganie jego rozprzestrzenianiu się na inne narządy. Stosowane leczenie będzie dostosowane do zaawansowania nowotworu, wieku i stanu zdrowia pacjenta.

Pacjenci z wolno postępującym chłoniakiem nieziarniczympowolny chłoniak) będą z reguły ściśle monitorowane bez żadnego leczenia. Lekarz zaplanuje regularne kontrole na kilka miesięcy, aby monitorować i upewnić się, że rak się nie pogarsza.

Jeśli chłoniak nieziarniczy pacjenta jest agresywny lub objawy i dolegliwości nasilają się, lekarz zaleci następujące metody leczenia:

1. Chemioterapia

Najczęściej stosowaną metodą leczenia chłoniaka nieziarniczego jest chemioterapia. To leczenie ma na celu zabicie komórek rakowych za pomocą leków.

Chemioterapia jest czasami łączona z lekami kortykosteroidowymi w celu zwiększenia ich skuteczności. Jednak stosowanie kortykosteroidów jest dozwolone tylko przez krótki czas.

2. Radioterapia

Radioterapia jest powszechnie stosowana w leczeniu wczesnego stadium chłoniaka nieziarniczego. Radioterapia wykorzystuje wysokie dawki promieniowania, takie jak promieniowanie rentgenowskie lub protony, do zabijania komórek rakowych. Wiązka kierowana jest do części węzła chłonnego, w której znajdują się komórki rakowe.

3. Terapia przeciwciałem monoklonalnym

W leczeniu tym wykorzystuje się leki oparte na przeciwciałach monoklonalnych, takie jak rytuksymab, w celu zwiększenia zdolności układu odpornościowego do niszczenia komórek nowotworowych. Ogólnie terapia przeciwciałami monoklonalnymi będzie połączona z chemioterapią.

Jednak ten krok jest skuteczny tylko w przypadku niektórych typów chłoniaków nieziarniczych i wymaga dostosowania zgodnie z wynikami badania immunofenotyp.

4. Przeszczep szpiku kostnego

Przeszczep szpiku kostnego wykonuje się po chemioterapii i radioterapii. W tej procedurze lekarz przeszczepi do organizmu pacjenta zdrowe komórki macierzyste szpiku kostnego, aby organizm pacjenta mógł odbudować zdrowe białe krwinki.

Powikłania chłoniaka nieziarniczego

Pacjenci z chłoniakiem nieziarniczym, którzy przeszli proces leczenia lub nawet zostali uznani za wyleczonych, nadal są narażeni na powikłania. Niektóre z komplikacji, które mogą wystąpić, to:

• Osłabiony układ odpornościowy
• Niepłodność lub niepłodność
• Pojawia się kolejny rak
• Inne problemy zdrowotne, takie jak choroba serca, choroba tarczycy lub choroba nerek

Profilaktyka chłoniaka nieziarniczego

Przyczyna chłoniaka nieziarniczego nie jest dokładnie znana. Dlatego też trudna jest profilaktyka. Najlepszym krokiem, jaki można podjąć, jest unikanie czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju tej choroby, a mianowicie:

• Nie zażywaj narkotyków ani nie utrzymuj stosunków seksualnych, które mogą spowodować HIV/AIDS
• Używaj sprzętu ochrony pracy, takiego jak maski i rękawice, jeśli pracujesz w środowisku, w którym występuje narażenie na chemikalia, takie jak pestycydy
• Regularnie konsultuj się z lekarzem, jeśli przyjmujesz leki immunosupresyjne, aby uniknąć możliwych skutków ubocznych
• Przeprowadzaj regularne kontrole stanu zdrowia, jeśli masz chorobę autoimmunologiczną, aby określić postęp choroby
• Jedz zbilansowaną dietę