optimusveterinaria.com

Bradykardia to stan, w którym serce bije wolniej niż normalnie. Chociaż może się to zdarzyć każdemu, ten stan jest bardziej podatny na wystąpienie u osób starszych, palaczy, osób zażywających narkotyki oraz osób ze stresem lub zaburzeniami lękowymi.

Spowolnione tętno jest na ogół normalne. Stan może wystąpić u osób śpiących, nastolatków lub sportowców. Jeśli jednak towarzyszą objawy zawrotów głowy lub duszności, spowolnienie akcji serca może być oznaką zaburzeń czynności elektrycznej serca.

Bradykardia, która powoduje objawy, jest zwykle dość ciężka. W tym stanie serce nie może pompować wystarczającej ilości krwi, której potrzebuje organizm. Może to prowadzić do upośledzenia funkcji narządów z powodu niedoboru tlenu.

Przyczyny bradykardii

Serce bije z powodu pracy węzła zatokowego, który jest siecią w przedsionkach serca, która w regularnym rytmie emituje sygnały elektryczne. Sygnały elektryczne z węzła zatokowego będą przekazywane do przedsionka serca, a następnie do komór serca i powodują bicie serca.

Bradykardia jest spowodowana zaburzeniem przepływu energii elektrycznej do serca. To zaburzenie może wystąpić z następujących powodów:

• Zaburzenie węzła zatokowego

  Bradykardia może być spowodowana zaburzeniami węzła zatokowego. Zakłócenia mogą wystąpić, gdy przepływ wytwarzanej energii elektrycznej staje się mniejszy, zatrzymuje się na chwilę, nie wychodzi lub zostaje zablokowany przed pomyślnym rozprzestrzenieniem się w komorach przedsionkowych serca.

• Przepływ elektryczny serca jest zablokowany

  Ten stan powoduje, że prąd elektryczny generowany przez węzeł zatokowy nie dociera całkowicie do komór serca lub w ogóle nie dociera do komór serca.

Przyczyny tych zaburzeń mogą się różnić w zależności od osoby. Niektórzy z nich są:

• Uszkodzenie tkanki serca z powodu starzenia
• Atak serca
• Wrodzona wada serca
• Zapalenie mięśnia sercowego
• Sarkoidoza
• Niedoczynność tarczycy
• Brak równowagi elektrolitowej we krwi
• udar mózgu
• bezdech senny
• Powikłania po operacji serca
• Zażywanie leków, takich jak beta-blokery lub beta-blokery digoksyna

Istnieje również kilka czynników, które mogą zwiększać ryzyko tego stanu, w tym:

• Seniorzy powyżej 65 roku życia
• Historia rodzinna bradykardii
• Wysokie ciśnienie krwi
• Nadmierne spożycie alkoholu
• Nałóg palenia
• Narkomania
• Stres lub zaburzenia lękowe
• Masz chorobę z Lyme

Objawy bradykardii

Normalne tętno może być różne dla każdej osoby. Poniżej przedstawiono normalne tętno według wieku:

• Dorośli: 60–100 razy na minutę
• Dzieci w wieku 1–12 lat: 80–120 razy na minutę
• Niemowlęta <1 roku: 100–170 razy na minutę

U osób z bradykardią częstość akcji serca jest mniejsza niż dolna granica powyższego zakresu.

Aby samodzielnie zmierzyć tętno, licz puls na nadgarstku przez 1 minutę. Oprócz nadgarstka puls można wyczuć również na szyi, pachwinie czy nogach. Badanie należy przeprowadzić w spoczynku.

Poza spowolnieniem akcji serca bradykardia na ogół nie powoduje żadnych innych objawów. Jeśli jednak występuje często lub towarzyszą mu arytmie, wolne tętno spowoduje zaburzenia w narządach i tkankach organizmu z powodu niedoboru dopływu krwi.

Gdy dopływ krwi do narządów i tkanek organizmu zostanie zakłócony, objawy, które się pojawią, obejmują:

• Zawroty głowy i słabe
• Łatwo się męczę
• blada skóra
• Mdleć
• Ciężko oddychać
• Ból w klatce piersiowej
• Ból w szczęce lub ramieniu
• Ból brzucha
• Zaburzenia wzroku
• Bół głowy
• Dezorientacja
• Sinica (niebieskawy kolor skóry)

Kiedy iść do lekarza

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli często doświadczasz wolniejszego niż zwykle tętna lub doświadczasz któregokolwiek z powyższych objawów. Właściwą diagnozę i leczenie należy przeprowadzić jak najwcześniej, aby zapobiec powikłaniom bradykardii.

Jeśli masz trudności z oddychaniem, odczuwasz ból w klatce piersiowej przez kilka minut lub zemdlałeś, natychmiast udaj się do izby przyjęć (ER) najbliższego szpitala.

Diagnoza bradykardii

Lekarz zapyta o pojawiające się objawy, historię choroby i zażywanie leków, a także historię choroby w rodzinie. Następnie lekarz przeprowadzi badanie fizykalne, mierząc ciśnienie krwi i tętno pacjenta.

W celu potwierdzenia diagnozy lekarz wykona badania uzupełniające, w tym:

• Elektrokardiografia (EKG), aby sprawdzić przepływ elektryczny serca. Jednak EKG może wykazywać normalne wyniki, jeśli w momencie badania pacjent nie odczuwa bradykardii.
• Monitorowanie holterowskie, aby wykryć bradykardię, która może wystąpić w późniejszym czasie. To narzędzie może nieprzerwanie rejestrować aktywność elektryczną serca przez 1-2 dni.
• Rejestrator zdarzeń, aby zobaczyć przepływ elektryczny serca na monitorze urządzenia. Rejestrator zdarzeń zarejestruje aktywność elektryczną serca, gdy pojawią się objawy. To narzędzie jest zwykle używane przez kilka tygodni do 1 miesiąca.

Leczenie bradykardii

Leczenie bradykardii należy dostosować do przyczyny i ciężkości stanu. Jeśli ten stan wystąpi bez żadnych objawów, leczenie może nie być konieczne.

Jeśli bradykardia jest spowodowana pewnym stanem, takim jak niedoczynność tarczycy, lekarz zaleci odpowiednią terapię w celu leczenia tego stanu. Tymczasem w bradykardii spowodowanej stosowaniem leków lekarz zmniejszy dawkę leku, zmieni rodzaj leku lub odstawi lek.

Jeżeli powyższe środki nie wykazują poprawy lub stan pacjenta pogarsza się, lekarz może zalecić zastosowanie rozrusznika serca. To małe urządzenie zostanie wszczepione w klatkę piersiową jako nadajnik sygnałów elektrycznych do serca, aby bicie serca mogło powrócić do normy.

Powikłania bradykardii

Ciężka bradykardia i brak odpowiedniego leczenia może prowadzić do powikłań, takich jak:

• Częste omdlenia
• Niedociśnienie
• Nadciśnienie
• Niewydolność serca
• Nagłe zatrzymanie akcji serca

Zapobieganie bradykardii

Bradykardii można zapobiec, unikając czynników, które mogą zwiększać ryzyko rozwoju tego stanu. Sztuka polega na tym, aby zmienić swój styl życia na zdrowszy, wykonując następujące proste kroki:

• Unikaj palenia tytoniu
• Unikanie zażywania narkotyków
• Ograniczenie spożycia alkoholu
• Unikać stresu
• Utrzymuj idealną wagę ciała
• Ćwicz regularnie
• Stosuj zbilansowaną dietę o niskiej zawartości soli

Oprócz powyższych metod, regularnie sprawdzaj u lekarza ciśnienie krwi, poziom cholesterolu i poziom cukru we krwi.