optimusveterinaria.com

Zespół Cushinga to zbiór objawów, które powstają z powodu zbyt wysokiego poziomu hormonu kortyzolu w organizmie. Objawy te mogą pojawiać się nagle lub stopniowo i mogą się pogorszyć, jeśli nie są leczone.

Kortyzol to hormon wytwarzany przez nadnercza. Hormon ten pełni wiele ważnych funkcji dla organizmu, w tym utrzymanie funkcji serca i naczyń krwionośnych, zmniejszanie stanu zapalnego oraz kontrolowanie ciśnienia krwi i poziomu cukru we krwi.

Jednak zbyt wysoki poziom hormonu kortyzolu (hiperkortyzolizm) w zespole Cushinga może powodować różne zaburzenia w organizmie. Ponadto stan ten może również zwiększać ryzyko chorób przewlekłych, w tym cukrzycy typu 2.

Przyczyny zespołu Cushinga

Wysoki poziom hormonu kortyzolu w zespole Cushinga może być spowodowany czynnikami zewnętrznymi (zewnętrznymi) lub wewnętrznymi (wewnętrznymi). Oto wyjaśnienie:

Zewnętrzne przyczyny zespołu Cushinga

Najczęstszą przyczyną zespołu Cushinga jest stosowanie leków kortykosteroidowych w dużych dawkach lub przez długi czas. Może się tak zdarzyć, ponieważ leki kortykosteroidowe mają taki sam efekt jak hormon kortyzol.

Leki kortykosteroidowe, które często powodują zespół Cushinga, to leki przyjmowane doustnie i wstrzykiwane. Jednak w rzadkich przypadkach kortykosteroidy wziewne i miejscowe mogą również powodować zespół Cushinga, zwłaszcza gdy są stosowane w dużych dawkach.

Wewnętrzne przyczyny zespołu Cushinga

Zespół Cushinga może również wystąpić z powodu wysokiego poziomu hormonu adrenokortykotropowego (ACTH), hormonu regulującego tworzenie hormonu kortyzolu. Nadmierne poziomy ACTH mogą być spowodowane przez:

• Guzy przysadki mózgowej lub przysadki
• Guzy trzustki, płuc, tarczycy lub grasicy
• Guzy gruczołów dokrewnych związane z dziedzicznością
• Choroby nadnerczy, takie jak guz kory nadnerczy (gruczolak nadnerczy)

Czynniki ryzyka zespołu Cushinga

Zespół Cushinga jest bardziej zagrożony u dorosłych w wieku 30-50 lat. Jednak możliwe jest, że ten stan wystąpi u dzieci. Ponadto zespół Cushinga również trzykrotnie częściej dotyka kobiety niż mężczyzn.

Zespół Cushinga jest bardziej prawdopodobny u osób, które muszą długotrwale przyjmować kortykosteroidy. Przykładem jest:

• Osoby cierpiące na astmę przewlekłą
• Osoby cierpiące na reumatoidalne zapalenie stawów
• Osoby cierpiące na toczeń
• biorca przeszczepu narządu

Objawzespół Cushinga

Objawy doświadczane przez osoby cierpiące na zespół Cushinga zależą od wysokiego poziomu kortyzolu w organizmie. Objawy obejmują:

• Przybranie na wadze
• Nagromadzenie tłuszczu, zwłaszcza w barkach (bawole garb) i twarz (twarz księżyca)
• Czerwonawo fioletowe smugi (rozstępy) na skórze brzucha, ud, piersi lub ramion
• Rozrzedzenie skóry, dzięki czemu skóra staje się podatna na powstawanie siniaków
• Rany lub ukąszenia owadów na skórze są trudne do zagojenia
• Pryszcz
• słabe mięśnie
• Słaby
• Depresja, lęk lub drażliwość
• Zaburzenia pamięci
• Wysokie ciśnienie krwi
• Bół głowy
• Utrata kości
• Zaburzenia wzrostu u dzieci

U kobiet zespół Cushinga może powodować nieregularne lub spóźnione miesiączki i powodować objawy hirsutyzmu, czyli gęstego owłosienia twarzy lub innych części, które zwykle rosną tylko u mężczyzn.

Tymczasem u mężczyzn inne dolegliwości, które mogą pojawić się z powodu zespołu Cushinga, to zmniejszenie popędu seksualnego, upośledzenie płodności i impotencja.

Kiedy iść do lekarza

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli wystąpią powyższe objawy, zwłaszcza jeśli przyjmujesz kortykosteroidy w dużych dawkach. Należy pamiętać, że im szybciej zespół Cushinga zostanie wyleczony, tym większe są szanse na wyleczenie.

Diagnoza zespołu Cushinga

Lekarz zapyta pacjenta o doświadczane objawy i historię leków, które są rutynowo przyjmowane. Następnie lekarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne w celu wykrycia objawów zespołu Cushinga u pacjenta.

Aby potwierdzić diagnozę i wykluczyć inne możliwe choroby, lekarz przeprowadzi dodatkowe badania, takie jak:

• Badanie 24-godzinnych próbek moczu i śliny w nocy w celu pomiaru poziomu hormonu kortyzolu
• Badanie poziomu hormonu kortyzolu we krwi można wykonać, wprowadzając w nocy małą dawkę deksametazonu, aby sprawdzić, czy poziom kortyzolu u pacjenta spadnie rano.
• Skanuj za pomocą tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, aby sprawdzić, czy na nadnerczu lub przysadce znajduje się guz
• Zbadaj próbkę krwi pobraną z zatoki skalnej, która jest naczyniem krwionośnym otaczającym przysadkę mózgową, aby ustalić, czy zespół Cushinga jest spowodowany zaburzeniem przysadki mózgowej, czy nie

Leczenie zespołu Cushinga

Leczenie zespołu Cushinga ma na celu obniżenie poziomu kortyzolu w organizmie. Wybrana metoda leczenia będzie dostosowana do podstawowej przyczyny.

Oto niektóre z metod leczenia, które lekarze mogą stosować w leczeniu zespołu Cushinga:

• Stopniowo zmniejszaj dawkę kortykosteroidów lub zastępuj kortykosteroidy innymi lekami, jeśli zespół Cushinga jest spowodowany wysokim lub długotrwałym stosowaniem kortykosteroidów
• Poddać się zabiegowi chirurgicznemu w celu usunięcia guza, jeśli zespół Cushinga jest spowodowany przez guz
• Wykonywać zabiegi radioterapii (radioterapii), jeśli po operacji nadal pozostaje guz lub jeśli operacja nie może być wykonana
• Podawać leki kontrolujące poziom kortyzolu, takie jak ketokonazol, metyrapon, mitotan i mifepriston, jeśli zabieg chirurgiczny i radioterapia są nieskuteczne w leczeniu pacjenta

Leczenie zespołu Cushinga może wpływać na inne hormony wytwarzane przez nadnercza. Dlatego w niektórych przypadkach pacjenci muszą otrzymywać hormonalną terapię zastępczą.

Powikłania zespołu Cushinga

Nieleczony zespół Cushinga może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak:

• Ciężka depresja
• Cukrzyca
• Wysoki cholesterol
• Łatwo się zarazić
• Utrata kości (osteoporoza) i złamania
• Utrata masy mięśniowej
• Zakrzepy krwi w nogach lub płucach
• Atak serca
• udar mózgu
• Śmierć

Zapobieganie zespołowi Cushinga

Zespół Cushinga związany z nowotworami jest trudny do przewidzenia i zapobiegania. Jednak zespół Cushinga spowodowany wysokimi dawkami lub długotrwałym stosowaniem kortykosteroidów można zmniejszyć, przeprowadzając regularne kontrole u lekarza w celu sprawdzenia stanu zdrowia i poziomu hormonów w organizmie.