optimusveterinaria.com

Myasthenia gravis to osłabienie mięśni organizmu spowodowane zaburzeniami nerwów i mięśni. Początkowo osoby z myasthenia gravis będą szybko odczuwać zmęczenie po aktywności fizycznej, ale dolegliwości ustępują po odpoczynku.

Zaburzenia nerwów i mięśni są spowodowane przez autoimmunologię, która jest stanem, w którym układ odpornościowy organizmu (przeciwciała) atakuje własne ciało osoby. Myasthenia gravis może być doświadczana przez każdego, ale ten stan występuje częściej u kobiet w wieku 20-30 lat i mężczyzn w wieku powyżej 50 lat.

Jeśli nie otrzymasz leczenia, osłabienie mięśni u osób z miastenią nasila się z czasem i utrudnia choremu poruszanie się, mówienie, połykanie, a nawet oddychanie.

Przyczyny miastenii Gravis

Myasthenia gravis występuje, gdy układ odpornościowy jest osłabiony i wytwarza przeciwciała, które atakują zdrowe tkanki w ciele. W tym przypadku przeciwciała atakują tkankę łączącą komórki nerwowe i mięśnie, przez co mięśnie słabną, a chory szybko się męczy.

Nie jest znana przyczyna zaburzeń autoimmunologicznych u pacjentów z miastenią, ale uważa się, że nieprawidłowości w grasicy są czynnikiem, który może zwiększać ryzyko rozwoju tej choroby autoimmunologicznej.

Grasica to gruczoł w klatce piersiowej, który działa jako producent przeciwciał. Niektóre osoby z myasthenia gravis doświadczają powiększenia grasicy z powodu guza lub obrzęku gruczołu.

Objawy miastenii Gravis

Głównym objawem miastenii jest osłabienie mięśni. Objawy te pojawią się po aktywności i znikną po odpoczynku. Z czasem często używane mięśnie słabną i nie ulegną poprawie, mimo że pacjent odpoczywa.

Objawy myasthenia gravis zaczynają się od zaburzeń widzenia, takich jak niewyraźne lub podwójne widzenie, spowodowane osłabieniem mięśni oka. Jedna lub obie powieki mogą również opadać (opadanie powiek).

Ponadto miastenia może wpływać na mięśnie twarzy i gardła. W tym stanie pojawiają się objawy:

• Mowa staje się niewyraźna.
• Trudność w pokazywaniu mimiki twarzy, np. uśmiechanie się.
• Chrypka.
• Trudności w żuciu i połykaniu jedzenia lub napoju, co ułatwia zakrztuszenie się.
• Duszność, szczególnie podczas leżenia lub po ćwiczeniach.

Stan osłabienia mięśni spowodowany myasthenia gravis może również wpływać na inne części ciała, takie jak mięśnie szyi, ramion i nóg. Objawy, które mogą się pojawić to:

• Ból mięśni po aktywności.
• Trudności z podnoszeniem głowy po położeniu się
• Trudności w poruszaniu się, takie jak wstawanie z pozycji siedzącej do stojącej, podnoszenie przedmiotów, wchodzenie i schodzenie po schodach, mycie zębów lub mycie włosów.
• Zaburzenia w chodzeniu.

Każdy pacjent z myasthenia gravis doświadcza różnych objawów. Objawy te rozwijają się powoli i mają tendencję do nasilania się w ciągu kilku lat od wystąpienia objawów, jeśli nie są leczone.

Kiedy iść do lekarza

Natychmiast skonsultuj się z lekarzem, jeśli jeden z mięśni ciała łatwo się męczy, ale natychmiast poprawia się po odpoczynku. Objawy te mogą być wczesnym objawem miastenii.

Miasthenia gravis jest chorobą przewlekłą, która z czasem ulega pogorszeniu. Pacjenci z myasthenia gravis wymagają regularnych badań kontrolnych, aby postęp choroby i ich stan można było właściwie monitorować.

Pacjenci z myasthenia gravis powinni natychmiast udać się na pogotowie, jeśli wystąpią duszności. Ten stan może prowadzić do zatrzymania oddechu, dlatego pacjent musi jak najszybciej założyć aparat oddechowy.

Diagnoza miastenii Gravis

Podczas diagnozowania myasthenia gravis lekarz zapyta o pojawiające się objawy i historię medyczną pacjenta. Wykonuje się również badanie nerwów, aby sprawdzić odruchy ciała, sprawdzić siłę i masę mięśni, sprawdzić reakcję organizmu na dotyk oraz sprawdzić równowagę i koordynację ciała.

Lekarz przeprowadzi dalsze badania, aby potwierdzić diagnozę i odróżnić ją od innych stanów, które również powodują osłabienie mięśni, takich jak: stwardnienie rozsiane. Przeprowadzane testy uzupełniające to:

• Badania krwi w celu wykrycia obecności przeciwciał we krwi, które powodują osłabienie mięśni.
• Testy czynnościowe płuc, aby sprawdzić stan płuc i wykryć problemy z oddychaniem spowodowane osłabieniem mięśni organizmu.
• Elektromiogram (EMG) do pomiaru aktywności elektrycznej, która przepływa od nerwów do mięśni.
• Powtarzalny test stymulacji nerwów, mierzący zdolność nerwów do wysyłania sygnałów do mięśni.
• Testy obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny i tomografia komputerowa, w celu wykrycia obecności guzów i nieprawidłowości w grasicy.

Leczenie miastenii Gravis

Chociaż nie ma skutecznego sposobu na wyleczenie miastenii, leczenie podawane przez lekarzy może złagodzić objawy, poprawić funkcję mięśni i zapobiec paraliżowi mięśni oddechowych, który może być śmiertelny.

Rodzaj leczenia jest inny dla każdego pacjenta, w zależności od wieku, ciężkości i ogólnego stanu pacjenta. Niektóre środki lecznicze stosowane w leczeniu miastenii to:

Narkotyk

Rodzaje leków stosowanych w leczeniu objawów miastenii obejmują:

• Inhibitory cholinesterazy, zwiększające siłę i ruch mięśni. Lek ten jest stosowany jako początkowe leczenie miastenii. Przykładem tego leku jest pirydostygmina oraz neostygmina.
• Kortykosteroidy, takie jak prednizon, w celu zahamowania wytwarzania przeciwciał przez układ odpornościowy.
• Leki immunosupresyjne, takie jak azatiopryna, cyklosporyna, metotreksat, oraz takrolimus. Lek ten jest również stosowany do tłumienia układu odpornościowego, dzięki czemu można kontrolować produkcję przeciwciał.
• Immunoglobulina (IVIG), która jest normalnym przeciwciałem podawanym przez IV w celu przywrócenia układu odpornościowego.
• Na przykład przeciwciała monoklonalne rytuksymab, jest lekiem podawanym dożylnie w celu złagodzenia objawów miastenii, której nie można leczyć innymi rodzajami leczenia.

Plazmafereza

Plazmafereza to zabieg usuwania osocza krwi za pomocą specjalnej maszyny. Osocze zostanie usunięte i zastąpione specjalnym płynem w celu usunięcia przeciwciał powodujących miastenię. Te przeciwciała są obecne w osoczu krwi.

Operacja

Jeśli pacjent z miastenią ma również powiększoną grasicę, lekarz wykona operację usunięcia tego gruczołu. Ten zabieg chirurgiczny nazywa się tymektomią.

Aby złagodzić objawy myasthenia gravis, czasami nadal wykonuje się tymektomię, mimo że pacjent nie ma powiększonej grasicy. Jednak ten zabieg chirurgiczny jest zalecany tylko dla osób z miastenią po 60. roku życia.

Powikłania miastenii Gravis

Najgroźniejsze powikłania miastenii to: kryzys miasteniczny. Ten stan występuje, gdy mięśnie gardła i przepony są zbyt słabe, aby wspomóc proces oddychania, przez co poszkodowany odczuwa duszność z powodu paraliżu mięśni oddechowych.

Kryzys miasteniczny Może być wywołane przez kilka czynników, takich jak infekcja dróg oddechowych, stres lub powikłania po zabiegu chirurgicznym. Na kryzys miasteniczny W ciężkich przypadkach pacjent może przestać oddychać. W tym stanie potrzebny jest aparat oddechowy (wentylator), aby pomóc choremu oddychać, dopóki mięśnie oddechowe nie będą mogły się ponownie poruszać.

Oprócz zatrzymania oddychania osoby z miastenią są również narażone na wysokie ryzyko rozwoju innych chorób autoimmunologicznych, takich jak tyreotoksykoza, toczeń i cukrzyca. reumatoidalne zapalenie stawów.

Zapobieganie miastenii Gravis

Nie ma sposobu, aby zapobiec mysthenia gravis. Mimo to istnieje kilka sposobów zapobiegania pogorszeniu objawów miastenii, a mianowicie:

• Zapobiegaj infekcji, myjąc ręce przed jedzeniem i po wypróżnieniu oraz używając masek w pobliżu chorych.
• Nie wykonuj forsownych lub nadmiernych czynności.
• Utrzymuj temperaturę ciała, aby nie było ani za zimno, ani za gorąco.
• Kontroluj stres, na przykład wykonując medytację lub jogę.