optimusveterinaria.com

Insulina do wstrzykiwań to lek zaspokajający zapotrzebowanie na insulinę na diabetyków. Insulina to hormon wytwarzany przez trzustkę, który pomaga kontrolować poziom cukru we krwi.

Oprócz regulacji poziomu cukru we krwi, hormon ten reguluje również metabolizm węglowodanów, tłuszczów i białek. Gdy trzustka nie może wytwarzać insuliny w wystarczających ilościach lub gdy wytwarzana przez nią insulina nie działa optymalnie, we krwi gromadzi się cukier.

Ten stan zwiększa ryzyko wielu powikłań u diabetyków, takich jak choroby serca, choroby nerek, uszkodzenie komórek nerwowych i udar.

Insulina do wstrzykiwań jest potrzebna, aby zapobiec gromadzeniu się cukru we krwi. Sposób działania insuliny wstrzykiwanej jest taki sam jak insuliny naturalnej, co sprawia, że ​​cukier może być wchłaniany przez komórki i przetwarzany na energię.

Znak towarowy insuliny do wstrzykiwań: Apidra, Insulatard HM, Insuman Basal, Insuman Comb 25, Insuman Comb 30, Insuman Rapid, Lantus, Mixtard 30 HM, Sansulin Log-G

Co to jest insulina do wstrzykiwań?

Ostrzeżenia przed zastosowaniem insuliny do wstrzykiwań

Insulina do wstrzykiwań powinna być stosowana wyłącznie zgodnie z zaleceniami lekarza. Przed użyciem insuliny do wstrzykiwań należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

• Nie należy stosować insuliny do wstrzykiwań, jeśli pacjent ma uczulenie na ten lek. Zawsze informuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które masz.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma lub obecnie cierpi na chorobę nerek, chorobę tarczycy, chorobę wątroby, niewydolność serca, hipoglikemię, chorobę zakaźną, lipoatrofia (zmniejszona tkanka tłuszczowa w niektórych obszarach ciała) lub hipokaliemia.
• Nie spożywaj napojów alkoholowych podczas leczenia insuliną do wstrzykiwań, ponieważ może to zwiększyć ryzyko niskiego poziomu cukru we krwi.
• Podczas leczenia insuliną do wstrzykiwań nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać urządzeń wymagających czujności, ponieważ lek ten może powodować zawroty głowy.
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę.
• Poinformuj swojego lekarza, jeśli przyjmujesz pewne leki, suplementy lub produkty ziołowe.
• Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpi reakcja alergiczna na lek, poważne skutki uboczne lub przedawkowanie po zastosowaniu insuliny do wstrzykiwań.

Dawkowanie i instrukcja użycia insuliny do wstrzykiwań

Insulina do wstrzykiwań będzie podawana dożylnie (dożylnie/IV), do mięśnia (domięśniowo/im) lub pod skórę (podskórnie) przez lekarza lub personel medyczny pod nadzorem lekarza.

Poniżej przedstawiono ogólną dawkę wstrzyknięcia insuliny w zależności od stanu i wieku pacjenta:

Stan: schorzenie: Cukrzycowa kwasica ketonowa

Wstrzyknięcie domięśniowe/im.

• Dojrzały: Początkowa dawka wstrzyknięcia wynosi 20 jednostek, a następnie 6 jednostek na godzinę, aż poziom cukru we krwi spadnie do 10 mmol/l lub poniżej 180 mg/dl.

Wstrzyknięcie dożylne/IV .

• Dojrzały: Dawkę podaje się we wlewie z dawką początkową 6 jednostek na godzinę, dawkę podwaja się 2 lub 4 razy, jeśli poziom cukru we krwi nie spada.
• Dzieci: Dawkę podaje się we wlewie z dawką początkową 0,1 jednostki/kg masy ciała na godzinę, dawkę podwaja się 2 lub 4 razy, jeśli poziom cukru we krwi nie spada.

Stan: schorzenie: Cukrzyca

Wstrzyknięcie podskórne

• Dojrzały: Dawkowanie zostanie dostosowane do potrzeb. Zastrzyki wykonuje się w udo, ramię, pośladki lub okolice brzucha.

metoda Prawidłowe stosowanie insuliny do wstrzykiwań

Postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza i zapoznaj się z instrukcją użycia podaną na opakowaniu przed użyciem insuliny. Insulina do wstrzykiwań przeznaczona na stany cukrzycowej kwasicy ketonowej będzie podana bezpośrednio przez lekarza lub personel medyczny pod nadzorem lekarza.

Insulina do wstrzykiwań, która ma kontrolować poziom cukru we krwi u osób z cukrzycą, jest zwykle wstrzykiwana 30 minut przed jedzeniem. Ten lek najlepiej jest wstrzykiwać w inną część ciała przy każdym wstrzyknięciu. Nie stosować dokładnie tego samego miejsca co poprzednie wstrzyknięcie.

Postępuj zgodnie z harmonogramem wstrzyknięć podanym przez lekarza w celu skutecznego leczenia. Podczas leczenia konieczne będzie regularne wykonywanie badań krwi i poziomu cukru we krwi, aby sprawdzić odpowiedź organizmu na insulinę do wstrzykiwań.

Nie należy przerywać leczenia bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. Dzieje się tak, ponieważ zbyt wczesne przerwanie leczenia może powodować hiperglikemię (wysoki poziom cukru we krwi).

Interakcje wstrzykiwanej insuliny z innymi lekami

Poniżej przedstawiono skutki interakcji leków, które mogą wystąpić, jeśli insulina do wstrzykiwań jest stosowana razem z innymi lekami:

• Zwiększone ryzyko działania obniżającego poziom cukru we krwi wywołania hipoglikemii w przypadku stosowania z lekami przeciwcukrzycowymi, ACE inhibitor, dizopiramid, fibraty, fluoksetyna, antydepresanty MAOI, pentoksyfilina lub antybiotyki sulfonamidowe
• Zmniejszony wpływ insuliny do wstrzykiwań na obniżenie poziomu cukru we krwi w przypadku stosowania z glukagonem, danazolem, lekami moczopędnymi, izoniazydem, kortykosteroidami, hormonami tarczycy, tabletkami antykoncepcyjnymi lub atypowymi lekami przeciwpsychotycznymi, takimi jak olanzapina
• Zwiększone ryzyko przyrostu masy ciała i obrzęków obwodowych podczas stosowania z pioglitazonem lub rozyglitazonem
• Zwiększone ryzyko maskowania objawów hipoglikemii w przypadku stosowania z beta-blokery
• Zmniejszone działanie leku sermorelin

Skutki uboczne i niebezpieczeństwa związane z insuliną do wstrzykiwań

Skutki uboczne, które mogą pojawić się po zastosowaniu insuliny do wstrzykiwań to:

• Obrzęk, zaczerwienienie i swędzenie w miejscu wstrzyknięcia
• Przybranie na wadze
• Zaparcie

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli powyższe działania niepożądane nie ustępują lub nie nasilają się. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz reakcję alergiczną na lek lub poważniejszy efekt uboczny, taki jak:

• Niski poziom potasu we krwi (hipokaliemia), który może charakteryzować się skurczami mięśni, uczuciem osłabienia i nieregularnym biciem serca
• Niski poziom cukru we krwi, który może charakteryzować się szybkim tętnem, poceniem się, głodem, zawrotami głowy, drżeniem, mrowieniem lub niewyraźnym widzeniem
• Opuchnięte dłonie lub stopy
• Szybko przybiera na wadze