optimusveterinaria.com

Kodeina to lek łagodzący łagodny do umiarkowanego ból. Ten lek może być również stosowany do łagodzenia kaszlu. Kodeinę można znaleźć samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami.

Kodeina należy do klasy leków opioidowych. Aby złagodzić ból, lek ten wiąże się ze specjalnymi receptorami w ośrodkowym układzie nerwowym, dzięki czemu wpływa na reakcję na ból. Ponadto kodeina ma również działanie przeciwkaszlowe lub tłumi odpowiedź kaszlową, która działa poprzez hamowanie dostarczania sygnałów kaszlu w ośrodkowym układzie nerwowym.

Lek ten ma również wpływ na układ pokarmowy, mięśnie gładkie, serce i naczynia krwionośne. Czasami w celu złagodzenia ostrej biegunki stosuje się kodeinę. Lek ten nie powinien być stosowany beztrosko i musi być zgodny z zaleceniem lekarza.

Znak towarowy kodeiny: Półwodny fosforan kodeiny, Codikaf 10, Codikaf 15. Codikaf 20, Codipront, Codipront Cum wykrztuśny, Coditam

Co to jest kodeina?

Ostrzeżenie przed zażyciem kodeiny

Kodeinę należy spożywać wyłącznie na receptę i zalecenie lekarza. Jest kilka rzeczy, na które należy zwrócić uwagę przed użyciem kodeiny, a mianowicie:

• Poinformuj swojego lekarza o wszelkich alergiach, które masz. Kodeiny nie powinni stosować pacjenci uczuleni na ten lek.
• Poinformuj lekarza, jeśli niedawno przeszłaś operację usunięcia migdałków (wycięcie migdałków). Kodeiny nie należy stosować w celu łagodzenia bólu pooperacyjnego.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma astmę lub porażenną niedrożność jelit. W tych warunkach nie należy stosować kodeiny.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent jest lub był ostatnio leczony inhibitorami MAO. Kodeiny nie należy stosować z tymi lekami.
• Należy poinformować lekarza, jeśli pacjent ma lub miał chorobę wątroby, chorobę nerek, uraz głowy, niedociśnienie, niedoczynność tarczycy, chorobę gruczołu krokowego, chorobę nadnerczy, zaburzenia psychiczne lub chorobę układu oddechowego, w tym bezdech senny lub POChP.
• Poinformuj swojego lekarza, jeśli przyjmujesz pewne leki, suplementy lub produkty ziołowe.
• Poinformuj lekarza, jeśli jesteś w ciąży, karmisz piersią lub planujesz ciążę.
• Należy poinformować lekarza o przyjmowaniu kodeiny, jeśli planuje się operację lub niektóre badania laboratoryjne.
• Nie należy prowadzić pojazdu ani wykonywać czynności wymagających czujności po przyjęciu kodeiny, ponieważ lek ten może powodować senność.
• Nie pij alkoholu podczas przyjmowania kodeiny, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych.
• Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli po zażyciu kodeiny wystąpi reakcja alergiczna na jakikolwiek lek, poważne skutki uboczne lub przedawkowanie.

Kodeina Dawkowanie i zasady

Kodeinę można znaleźć samodzielnie lub w połączeniu z innymi lekami, takimi jak żywician fenylotoloksaminy lub gwajafenezyna. Lekarz określi dawkę w zależności od rodzaju kombinacji leków, stanu i wieku pacjenta. Poniżej przedstawiono typowe dawki kodeiny w oparciu o ich przeznaczenie:

Cel: Ulga w bólu

• Dojrzały:15-60 mg raz na 4 godziny. Leki są przyjmowane w razie potrzeby. Maksymalna dawka to 360 mg na dobę.
• Dzieci w wieku 12 lat:0,5-1 mg/kg co 6 godzin. Leki są przyjmowane w razie potrzeby. Maksymalna dawka na dobę wynosi 240 mg, a maksymalna dawka na dawkę to 60 mg.

Cel: Łagodzi kaszel

• Dojrzały:15-30 mg, 3-4 razy dziennie.

Cel: Leczenie ostrej biegunki

• Dojrzały: 30 mg 3-4 razy dziennie.

Jak prawidłowo spożywać kodeinę?

Weź kodeinę zgodnie z zaleceniami lekarza i przeczytaj instrukcję użycia na opakowaniu leku. Nie zmniejszaj ani nie zwiększaj dawki kodeiny, ponieważ może to zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych leków lub uzależnienia od narkotyków.

Kodeinę można przyjmować przed posiłkiem lub po posiłku. Jednak należy przyjmować lek z jedzeniem lub po jedzeniu, aby zapobiec bólom brzucha.

Tabletki lub kapsułki z kodeiną należy połykać w całości, nie gryźć ani nie dzielić leku. Jeśli zamierzasz przyjmować kodeinę w postaci syropu, najpierw wstrząśnij lekiem, a następnie użyj urządzenia odmierzającego, aby dawka przyjmowanego leku była odpowiednia.

Jeśli zapomnisz wziąć kodeinę, zażyj ją natychmiast, jeśli przerwa między kolejnym spożyciem nie jest zbyt bliska. Jeśli zbliża się czas pomiędzy kolejną dawką, zignoruj ​​dawkę i nie podwajaj kolejnej dawki.

Jeśli długotrwale przepisano Ci kodeinę, nie należy nagle przerywać stosowania kodeiny. Zaprzestanie używania go nagle zwiększa ryzyko wystąpienia objawów odstawienia. Zazwyczaj lekarz będzie stopniowo zmniejszał przepisaną dawkę, aż do momentu bezpiecznego zaprzestania stosowania leku.

Przechowuj kodeinę w zamkniętym pojemniku w suchym i chłodnym miejscu, z dala od bezpośredniego światła słonecznego. Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.

Interakcje kodeiny z innymi lekami

Efekty interakcji leków mogą wystąpić, jeśli kodeina jest stosowana z niektórymi lekami, w tym:

• Zmniejszone działanie terapeutyczne domperidonu, metoklopramidu lub cyzaprydu
• Podwyższony poziom kodeiny we krwi podczas stosowania z cymetydyną
• Zwiększone ryzyko ciężkich zaparć w przypadku stosowania z lekami antycholinergicznymi lub lekami przeciwbiegunkowymi
• Zwiększone ryzyko wystąpienia depresji ośrodkowego układu nerwowego lub depresji oddechowej (hipowentylacja) w przypadku stosowania z benzodiazepinami, lekami znieczulającymi, lekami przeciwhistaminowymi lub hydroksymaślanem sodu
• Zwiększone ryzyko depresji układu centralnego lub odwrotnie w przypadku stosowania z inhibitor monoaminooksydazy(MAOI)

Skutki uboczne i niebezpieczeństwa kodeiny

Istnieje kilka skutków ubocznych, które mogą wystąpić po spożyciu kodeiny, a mianowicie:

• Ból brzucha
• Trudności w oddawaniu moczu
• Zaparcie
• Senność
• Dezorientacja
• Zawroty głowy, ból głowy lub zawroty głowy
• Suchość w ustach

Skonsultuj się z lekarzem, jeśli te działania niepożądane nie ustępują lub się pogarszają. Natychmiast skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpią poważniejsze skutki uboczne, takie jak:

• Trudności w oddychaniu lub oddychanie nagle ustaje podczas snu
• Dezorientacja, niepokój, nienaturalne zachowanie lub halucynacje
• Ciężkie zawroty głowy lub drgawki
• Nastrój, który może być bardzo szczęśliwy lub bardzo smutny
• Wolne lub słabe tętno
• Zespół serotoninowy, który może charakteryzować się takimi objawami, jak gorączka, niepokój, drżenie, gorączka, szybkie bicie serca, sztywność mięśni, drżenie lub utrata koordynacji